do przeniesienia

См. также в других словарях:

• przeniesienie — n I rzecz. od przenieść Przeniesienie służbowe pracownika. ∆ księg. Do przeniesienia «w księdze buchalteryjnej: suma wynikła z podliczenia kolumny, którą należy przenieść na następną stronę w celu doliczenia jej do następnych pozycji» ∆ Z… …   Słownik języka polskiego

• Cross in front of the Presidential Palace in Warsaw — The cross, 23 July 2010, in front of the Presidential Palace …   Wikipedia

• Tomasz Napoleon Nidecki — (auch: Nidetzki, * 2. Januar 1807 in Studzianka; † 5. Juni 1852 in Warschau) war ein polnischer Komponist. Inhaltsverzeichnis 1 Biographie 2 Werke 2.1 Operetten …   Deutsch Wikipedia

• dywiz — m IV, D. u, Ms. dywizzie; lm M. y druk. «znak graficzny w formie krótkiej, poziomej kreski, łączący lub dzielący wyrazy; kreska, łącznik, znak przeniesienia» Wyrazy eks król, eks wojskowy pisze się z dywizem. ‹niem. z łac.› …   Słownik języka polskiego

• ekshumacja — ż I, DCMs. ekshumacjacji; lm D. ekshumacjacji (ekshumacjacyj) «wydobycie pochowanych zwłok w celu przeniesienia w inne miejsce lub dokonania badania sądowo lekarskiego» Ekshumacja zwłok. Dokonać ekshumacji. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• intuicja — ż I, DCMs. intuicjacji, blm 1. «przeczucie, zdolność przewidywania, twórcza wyobraźnia» Kierować się intuicją. Wyczuwać coś intuicją. 2. filoz. «rodzaj irracjonalnego poznania polegającego na uchwyceniu prawdy dzięki wewnętrznemu przekonaniu, bez …   Słownik języka polskiego

• kwarantanna — ż IV, CMs. kwarantannannie; lm D. kwarantannaann 1. «przymusowe, okresowe odosobnienie ludzi, zwierząt, towarów itp. przybyłych lub przywiezionych z miejsc dotkniętych jakąś epidemią i podejrzanych o możność przeniesienia jej zarazków» Odbywać,… …   Słownik języka polskiego

• nośnik — m III, D. a, N. nośnikkiem; lm M. i 1. «środek transportowy, urządzenie transportowe» Nośniki drogowe, powietrzne, wodne. 2. «to, po czym, w czym coś przepływa, jest przenoszone; substancja przenosząca, przewodząca coś; to, na czym coś osiada,… …   Słownik języka polskiego

• przerzut — m IV, D. u, Ms. przerzutucie; lm M. y 1. «przewiezienie, przetransportowanie kogoś lub czegoś w inne miejsce, z jednego punktu do innego; także dostarczenie kogoś, czegoś, zwłaszcza nielegalnie, do innego kraju» Przerzut ludzi, wojska. Przerzut… …   Słownik języka polskiego

• spakować — dk IV, spakowaćkuję, spakowaćkujesz, spakowaćkuj, spakowaćował, spakowaćowany «ułożyć coś w paczkę, włożyć coś do walizki, teczki itp. (w celu zabrania w podróż, wysłania, przeniesienia gdzieś itd.); napełnić coś jakimiś rzeczami» Spakować… …   Słownik języka polskiego

• sprzęgło — n III, Ms. sprzęgłogle; lm D. sprzęgłogieł techn. «urządzenie do łączenia dwu elementów w celu przeniesienia ruchu z jednego na drugi, zwykle ruchu obrotowego z wału napędzającego na napędzany» Sprzęgło tarczowe, sprężynowe, zębate. Włączyć,… …   Słownik języka polskiego